(c) Imagedesk
De wet kwam er naar aanleiding van de islamitische moord door onthoofding van de Franse leerkracht Samuel Paty vorig najaar.
De wet bevestigt de absolute neutraliteit van de Franse Republiek, ‘haar onwankelbare seculiere identiteit’, dit betekent oa het verbod op het dragen van religieuze kentekens in de administratie, maar ook in alle afgeleide diensten zoals openbare zwembaden of publiek transport. Daarnaast herbevestigt het de democratische keuze om geen enkele religie of cultus officieel te erkennen. Er komen ook strenge regels tegen polygamie en gedwongen huwelijken, een wettelijk verbod op oa (medische attesten van) maagdenvliesherstelligen en een verbod op buitenlandse erfenisregelingen die vrouwen achterstellen, maar ook een sterkere privacybeveiliging (daar liep het bij Samuel Paty grondig mis).
Tot slot is een heel luik gericht op de aanpak van ‘separatistische’ invloeden. Ze doelen hiermee niet zozeer op onafhankelijkheidsbewegingen zoals de Bretoenen, Basken of Corsicanen, maar wel op de radicale islam en al haar culturele vertakkingen. Zo wordt het gemakkelijker om moskeeën en Koranscholen te sluiten en komt er een meldingsplicht van elke buitenlandse donatie boven de 10.000€/jaar. De Franse staat kan het geld aanslaan. Er komt ook een ‘Republikeins engagementscontract’ tav de waarden en principes van de Republiek.
Deze wet is een overwinning voor president Macron, maar ook voor zijn minister van Binnenlandse Zaken Gérald Darmanin. Hij liet zich opmerken door zijn dossierkennis en stevige debatten met links, maar ook met Le Pen en de haren. Le Pen en co vinden de wet te mager, ze stelden oa voor om op straffe van geldboete (€1.500) een hoofddoekenverbod in te voeren op alle openbare plaatsen. Dit voorstel haalde het niet. Darmanin schreef een boek over zijn strijd en deze wet. Ik kan het eenieder aanraden.
In Nederland komt de bekende vrouwenrechtenactiviste Ayaan Hirsi Ali met een nieuw boek ‘Prooi’ waarin ze een sterk pleidooi houdt tegen de respectloze behandeling van vrouwen in, volgens haar, voornamelijk de islamitische migratiediaspora. ‘Voor wie de publieke veiligheid van vrouwen aantast, is repatriëring de enige juiste respons’. stelt ze vandaag in het Nederlandse blad Trouw.
En België?
Bij ons krijgt een islamistische organisatie als het Centre Collectif contre l’Islamophobie en Belgique (CCIB) - bestuurd door ECOLO-politici - doodleuk subsidies van paars-groen en wordt de in Frankrijk verboden moederorgansiatie CCIF onder een ander gedaante hier opgericht zonder dat er een haan naar kraait.
Bij ons wordt er door de nieuwe regering stoer getoeterd over het uitzetten van radicale moslims, maar blijken er na parlementair gepeuter onder hun toezicht wel al tientallen vrijgelaten, maar nog geen énkele uitgezet te zijn.
Bij ons mogen we al blij zijn met een stoere communicatie over het uitzetten van een haatpredikende imam die opnieuw na wat parlementair doorvragen gewoon een Bevel om het Grondgebied te Verlaten ontvangen blijkt te hebben en dat na het verstrijken van zijn regulier visum.
Wij moeten dringend een dikke tand bijsteken of we worden nog meer het putje van het Europese bad. Alleen al hierom heb ik me steeds tegen een linkse, paars-groene regering verzet. Het is de complete negatie van het signaal van de Vlaamse kiezer. We moeten niet terug lakser worden, we moeten veel strenger zijn.
Ik zal de komende weken verschillende wetsvoorstellen neerleggen.
