U heeft nog geen toestemming gegeven om noodzakelijke cookies te plaatsen. Accepteer de nodige cookies om deze content te zien.
Situatie compleet uit de hand gelopen
Nochtans is de situatie nog nooit zo ernstig geweest. 6.000 veroordelingen door het Arbeidshof, meer dan 1.200 door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, 280 miljoen euro te betalen dwangsommen aan individuele asielzoekers, gerechtsdeurwaarders die inbeslagnames doen op de federale kabinetten, asielzoekers in hotels en 2.400 man in kraakpanden, op straat en op wachtlijsten. “De situatie is compleet uit de hand gelopen. Maar toch worden er geen forse maatregelen genomen. Géén moratorium op gezinshereniging met subsidiaire bescherming, geen verstrenging van de gezinshereniging met erkende vluchtelingen, geen forse ontradingscampagnes en geen asielprocedure in land van herkomst”, zegt Francken.
Nog meer asielopvang en loze beloftes
Wat krijgen we wel? “Nog meer asielopvang, ditmaal in heuse containerdorpen, nog meer loze beloftes over de toepassing van de compleet onwerkbare en kaduke Dublin-regeling en het wettelijk betonneren van de onmogelijkheid om gezinnen die hier illegaal verblijven te verwijderen.”
Terugkeerbeleid blijft een ramp
Ook de medewerkingsplicht inzake terugkeer is een lege doos, vindt Francken. “Wat doet het bestaande Bevel om het Grondgebied te Verlaten anders dan eisen dat je het grondgebied verlaat? Dat is nu al nauwelijks afdwingbaar, daar gaat een medewerkingsplicht toch niets aan veranderen? Ons terugkeerbeleid is en blijft een ramp. Of politiemensen of begeleiders nu vervangen worden door nog maar eens extra DVZ-personeel of niet: het effect op het terrein is nul komma nul.”
Zorg voor kinderen
De daadwerkelijke zorg voor kinderen met verblijfsrecht bij de aanvraag voor gezinshereniging door ouders zonder verblijfsrecht is daarbij niets nieuws onder de zon. “Opgewarmde kost, want dat voerde ik tijdens de vorige legislatuur al in.”
Massaal misbruik van de asielopvang
“Dat cd&v en de liberalen zo een hoge prijs betalen voor de schrapping van onbedoelde achterpoortjes en neveneffecten van misbruik van de Opvangwet is stuitend”, schudt Francken het hoofd. “Wij dienen onmiddellijk een wetsvoorstel in om dat misbruik en die achterpoortjes stante pede te sluiten en vragen de urgente behandeling ervan. Hier dienen geen politieke prijzen aan links voor betaald te worden.”
Conclusie van deze asieldeal?
“Het blijft dweilen met de kraan wagenwijd open. Welkom in België, het land van melk en honing.”
