© Theo Francken
De kostprijs van lokale asielopvang is aanzienlijk. "Voor een volwassene gaat het om 40 euro per persoon. De verblijfsduur moet daarom tot een minimum beperkt worden en dit zowel in het belang van de maatschappij als dat van de asielzoeker zelf. We merken dat daar aan Franstalige kant blijkbaar minder aandacht voor is, waardoor de kosten nodeloos oplopen.” Theo Franken wijst op de onaanvaardbare druk op het opvangsysteem: “De langere verblijfsduur in Wallonië kan te wijten zijn aan langere beroepsprocedures aan Franstalige kant, maar ook aan laksheid bij het uitzetten van afgewezen asielzoekers.”
Duidelijkheid over uitgaven nodig
De N-VA'ers willen ook meer duidelijkheid over de uitgaven. Noodopvang is noodopvang, stellen Van Camp en Francken. Maar in de praktijk zijn er voorbeelden van allerhande kosten die worden terugbetaald, zoals cinematickets en fitnessabonnementen. "Daar moet dringend paal en perk aan gesteld worden. In se zou enkel 'bed-bad-broodbegeleiding' voorzien moeten worden, zoals Europa bepaalt. De minister stelt ook dat ze enkel huisvesting, voedsel, kledij, maatschappelijke begeleiding en zakgeld voorziet.”
Francken en Van Camp vragen een oplossing: “Door asielzoekers nodeloos lang in de opvang te laten, organiseer je zelf je eigen tekort aan opvangplekken en dus je eigen opvangcrisis.”
