Liefst één op de drie gevangenen verblijft hier immers illegaal. In absolute getallen spreken we dan al gauw over 3361 gedetineerden die niet over de nodige papieren beschikken. Al sinds zijn aantreden in oktober 2014 maakt Francken er een prioriteit van om zo veel mogelijk van die gevangenen terug te sturen naar hun thuisland. In 2014 waren dat er 625, maar vorig jaar liep hun aantal reeds op tot 1437. En ondanks de stakingen zijn er in de eerste vijf maanden van dit jaar nog eens 637 gevangenen gerepatrieerd: meer dan in heel 2014 dus.
Doordachte maatregelen
Die recordcijfers komen natuurlijk niet uit de lucht vallen: ze zijn het resultaat van weldoordachte beleidsmaatregelen. Zo sloot deze regering recent nog een verregaand samenwerkingsakkoord met de Marokkaanse overheid, dat de uitwisseling en controle van elektronische vingerafdrukken moet vergemakkelijken. Dat resulteert nu ook in een snellere identificatie en repatriëring van criminele illegalen uit dat land. Met ruim 500 gedetineerden zonder wettig verblijf vormen Marokkanen een belangrijke doelgroep binnen onze gevangenispopulatie. Samen met de Roemenen en de Albanezen worden zij het vaakst uitgezet.
Ook de aangepaste wetgeving mist haar effect niet. Die laat nu onder meer toe om al zes maanden voor de vrijlating van een gedetineerde aan diens terugkeer te beginnen werken. Vroeger was dat maar twee maanden. “Het optrekken van die termijn zorgt ervoor dat de veroordeelde illegalen sneller uit de gevangenis kunnen vertrekken”, verklaart Francken. “Zo kunnen we ook meer rechtstreeks vanuit de gevangenis repatriëren.”
De staatssecretaris verwijst ten slotte ook naar de verstrenging van de voorwaarden voor vervroegde vrijlating. Zo kan een gevangene zonder verblijfsrecht enkel nog vervroegd vrijkomen als hij of zij effectief het land verlaat. "Alternatieve straffen zijn gericht op herintegratie van de gedetineerde in onze samenleving”, legt Francken uit. “Het is dan ook vanzelfsprekend dat personen zonder recht op verblijf daarvan uitgesloten worden. Vroeger konden zij wel nog een enkelband of werkstraf krijgen, maar nu kunnen ze enkel het vliegtuig in. En wie dan toch terugkeert naar België, moet zijn hele straf uitzitten." Aan de vervroegde vrijlating is nu immers ook een inreisverbod gekoppeld.
