Fedasil ontvangt momenteel recordbedragen van de federale overheid. In totaal kreeg het agentschap voor volgend jaar maar liefst 682 miljoen euro toegewezen, een bedrag dat nog verder zal oplopen gedurende het werkjaar. Toch slaagt Fedasil niet in haar kerntaak. Asielzoekers met recht op opvang krijgen namelijk geen bed toegewezen bij gebrek aan plaatsen en personeel. Om die reden rijgt Fedasil de juridische veroordelingen tot het betalen van dwangsommen aan elkaar.
Geen budget voorzien voor dwangsommen
Net omwille van die dwangsommen vindt het Rekenhof dat Fedasil minstens 10 miljoen euro opzij had moeten zetten om dat risico op te vangen. Dat is niet gebeurd. “Tegen die dwangsommen lopen nog beroepsprocedures, maar die gaan ooit hun beslag krijgen. Ik hoef u niet te schetsen hoe groot de storm zal zijn in de publieke opinie als dat waarheid zou worden en die bedragen effectief betaald moeten worden”, zegt Theo Francken.
42 miljoen euro aan ongecontroleerde facturen
Een tweede punt dat aan de oppervlakte kwam is onvoldoende controle op de uitgaven. “Fedasil heeft een enorm budget, waarvan het een groot deel doorstort naar externe partners die de opvang organiseren. In 2021 ging het om 61 procent van de volledige dotatie. Dat is 342 miljoen euro. Maar meer dan 42 miljoen euro facturen werden gewoon niet gecontroleerd. Het Rekenhof kan niet uitsluiten dat er bij die externe partners sprake is geweest van onverantwoorde uitgaven. Deze manier van werken is onverantwoord. We hebben al de slechtste begroting van Europa, en nu blijkt dat de boekhouding onvoldoende zekere is en er nog extra uitgaven zullen zorgen”, stelt Sander Loones vast.
Financieel, logistiek en maatschappelijk onhoudbaar
Beide Kamerleden blijven aandringen op meer transparantie en een echte omslag in het Belgisch en Europees asielbeleid. “Wat we nu doen is dweilen met de kraan open. Dit is financieel, logistiek en maatschappelijk compleet onhoudbaar. De enige die dat weigeren in te zien zijn de Vivaldi-partijen. De volgende regering moet dit helemaal anders aanpakken”, besluiten Sander Loones en Theo Francken.