Meer mislukte repatriëringen wegens weigering coronatest

Asielzoekers moeten, net als reizigers die naar het buitenland willen reizen, een coronatest laten afnemen om het vliegtuig te nemen. Wie zo’n test weigert, kan simpelweg niet uitgezet worden. Dat het probleem erkend werd, bleek ook uit het feit dat een verplichte PCR-test een van de voorstellen was uit de in juni uitgelekte migratienota van staatssecretaris Mahdi. De nota zorgde voor veel weerstand bij de Franstalige partijen, onder meer omwille van het visitatierecht – een afgezwakte vorm van woonstbetreding – dat daarin werd voorgesteld.

Het aantal repatriëringen dat mislukte door het weigeren van een coronatest kende dit jaar een enorme toename, zo blijkt uit de cijfers die Kamerlid Van Camp opvroeg. In 2020 waren er nog maar 21 annuleringen wegens het weigeren van een PCR-test, door 21 personen. In 2021 groeide dat aantal tot maar liefst 131 annuleringen, door 91 personen.

In augustus 2020 waren er drie weigeringen, in september van dat jaar vijf, in oktober één, in november vijf en in december zeven.

Het daaropvolgende jaar is er bijna maandelijks een merkbare toename. In januari waren er opnieuw zeven weigeringen. Vanaf februari verdubbelt het aantal naar 14. In maart stijgt het verder tot 21, in april naar 30. In mei zijn er 27 weigeringen en in juni stijgt dit cijfer opnieuw naar een recordhoogte van 32 weigeringen.

De afgelopen maanden is er ook een opvallende stijging van het aantal Tunesiërs dat zo’n tests weigert. In mei was bijna de helft van de weigeraars Tunesisch.

Van de in totaal 112 personen wiens uitzetting geannuleerd werd wegens het weigeren van een PCR-test, zijn er uiteindelijk slechts 22 vertrokken. 39 personen werden vrijgesteld, één persoon ging terug naar de gevangenis en één persoon werd uitgeleverd door justitie. 49 weigeraars zitten opgesloten in afwachting van repatriëring. Voor zes van hen staat al een vertrek gepland, 42 van hen wachten nog op een escorte-datum. Eén van hen zit nog in een asielprocedure.

Ook volgens N-VA-Kamerlid Theo Francken is het duidelijk dat de weigeringen een doelbewuste strategie zijn om niet uitgezet te hoeven worden. “Het is een nieuwe modetrend die als een lopend vuurtje rondgaat in de gesloten centra”, aldus Francken.