Sinds 2005 kregen sommige legaal in het land verblijvende criminele vreemdelingen immuniteit tegen repatriëring, omwille van zogenoemde bindingen met België. Iedereen die hier geboren was of voor zijn twaalfde in België was aangekomen, werd verondersteld zo’n binding te hebben. “Door die maatregel kon ik sommige buitenlandse verkrachters, moordenaars en zelfs terroristen het land niet uitwijzen. Het bekendste voorbeeld is ongetwijfeld Salah Abdeslam, in België geboren maar van Franse nationaliteit. Die immuniteit wordt nu eindelijk opgeheven”, aldus Francken. “Geen dag te vroeg.”
Uitwijzingsprocedure vereenvoudigd
Tal van categorieën van vreemdelingen konden hun verblijfsrecht ook slechts verliezen in het geval van een ‘ernstige aanslag’ op de nationale veiligheid of de openbare orde. Ook die immuniteit verdwijnt grotendeels. Voortaan volstaat het dat er redenen zijn van openbare orde of nationale veiligheid om een beperkt of onbeperkt verblijfsrecht in te trekken. Er is dus ook niet steeds een strafrechtelijke veroordeling nodig. ”Enkel vreemdelingen die een duurzamer verblijfsstatuut hebben of die al meer dan tien jaar legaal in het land verblijven, genieten nog een bijkomende bescherming, die daarenboven fors is afgezwakt”, voegt Francken toe. “Enkel voor die categorie is ook mijn tussenkomst nog vereist bij uitwijzing. Voor alle anderen is die omslachtige werkwijze nu verleden tijd.”
Inreisverbod: ook voor Europeanen
“Ook belangrijk is het feit dat er voortaan geen limiet meer staat op de duur van de inreisverboden, die vroeger beperkt was tot maximaal tien jaar”, vervolgt Francken. “Ik kan dus voortaan aan zware criminelen of Syriëstrijders een inreisverbod van dertig jaar of meer opleggen, dat bovendien geldt voor de hele Schengenzone.” Vroeger kon de staatssecretaris enkel bij de zwaarste gevallen een nationaal inreisverbod uitvaardigen tegen vreemdelingen die de Europese nationaliteit hebben. Nu kan hij dat bij alle vreemdelingen die een Europese nationaliteit hebben, indien ze een gevaar betekenen voor de openbare orde, de openbare veiligheid of de volksgezondheid. “Het verwerven van een Europese nationaliteit is voortaan geen vrijgeleide meer om zich in ons land te misdragen”, besluit Francken.